Wędkarze byli wymieniani jako główna przyczyna spadku populacji sandaczy. Jednak zabrakło dowodów, aby obwiniać tylko samych wędkarzy. Wiadomo przecież, że na wyginięcie sandaczy na Scugog wpływ miały też inne czynniki, jak na przykład pojawienie się gatunków inwazyjnych – bluegill i crappie. Oba gatunki wpłynęły znacznie na przeżywalność narybku sandaczy. Zmianie uległo też samo środowisko jeziora, np. klarowność wody, zamulenie i roślinność. Do wyniszczenia tarlisk sandaczy na Scugog przyczyniły się również sezonowe niskie stany wody.
Scugog było jedynym jeziorem w dystrykcie 17, na którym wolno było łowić sandacze spod lodu. Zimowy sezon na sandacze trwał od 1 stycznia do końca lutego każdego roku. Od 1930 r. do 2010 r. pozostałe jeziora Kawarthas były zamknięte zimą.
